عوامل تعیین کننده مصرف صحیح قرص های ضد بارداری در زنان شهری و روستایی ایران

زمینه و هدف: کنترل رشد جمعیت یکی از مهمترین اولویت های بهداشتی کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران است. استفاده صحیح از قرص های ضد بارداری می تواند نقش مؤثری را در این زمینه ایفا نماید. از همین رو در پژوهش حاضر با بهره گیری از طراحی بوم شناسی برای به دست آوردن تعیین کننده های نسبت مصرف صحیح قرص های ضدبارداری در زنان شهری و روستایی ایران استفاده شده است. روش بررسی: در این مطالعه داده ها از بررسی ویژگی های بهداشتی و جمعیتی ایران که در سال 1379 در سطح استان های کشور و به تفکیک جمعیت شهری و روستایی انجام شده بود اقتباس گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss (ویرایش13) و با روش آماری رگرسیون لجستیک چند متغیره به تفکیک شهر و روستا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که علاوه بر برآورد نسبت شانس، اندازه اطمینان 95% آن نیز گزارش شد. در این روش آماری نسبت استفاده صحیح از قرص های ضد بارداری به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد و میزان تاثیر پنج متغیر مستقل بر آن سنجیده شد: 1ـ نسبت زنانی که به هنگام دریافت قرص های ضد بارداری آموزش چگونگی استفاده از آن را دیده اند، 2ـ میانگین سن ازدواج در زنان، 3ـ نسبت بی سوادی در زنان متاهل سنین 49-10 سال، 4ـ نسبت مهاجرت در زنان متاهل سنین 49-10 سال، 5ـ نسبت اشتغال در زنان متاهل سنین 49-10 سال. نتایج: نتایج این بررسی نشان داد که در جمعیت شهری و روستایی، تنها یک متغیر مستقل، یعنی نسبت زنانی که به هنگام دریافت قرص های ضد بارداری آموزش چگونگی استفاده از آن را دیده اند می تواند پیش بینی کننده تغییرات نسبت استفاده صحیح از قرص های پیشگیری از بارداری باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد در سطح استان های ایران، هر برنامه آموزشی که در زمینه چگونگی استفاده صحیح از قرص های پیشگیری از بارداری در بین زنان متاهل سنین 49-10 سال انجام شود، بیشتر از سایر متغیرهای مورد بررسی اثرات مثبتی را در زمینه افزایش نسبت استفاده صحیح از قرص های پیشگیری از بارداری به همراه خواهد داشت.